Pri­je bi­lo ka­kve pri­če o ri­bo­lo­vu uvi­jek imaj­te u vi­du da je sva­ka si­tu­a­ci­ja na vo­di po ne­če­mu po­seb­na i da ne va­že strikt­na pra­vi­la ko­ja se una­pri­jed mo­gu de­fi­ni­sa­ti. Ta­ko da na­še sa­vje­te pri­je sve­ga ko­ri­sti­te kao mo­guć­nost i jed­nu od op­ci­ja rje­še­nja ko­ja su na­sta­la na­go­mi­la­nim is­ku­stvom kroz slič­ne si­tu­a­ci­je, a ne de­fi­ni­ci­jom jer to­ga go­to­vo da ne­ma u sport­skom ri­bo­lo­vu.
Ka­da je u pi­ta­nju va­ra­li­ča­re­nje pa­strm­ke bit­no je bi­ti kon­cen­tri­san i pa­žljiv. Pri­la­zak vo­di tre­ba bi­ti go­to­vo ne­ču­jan. Ka­ko je pa­strm­ka ja­ko pla­šlji­va i osje­tlji­va ri­ba i sva­ki slje­de­ći ko­rak po­put ga­že­nja vo­de, pri­kra­da­nja, za­ba­ča­ja va­ra­li­ce i dr. tre­ba da bu­de što ma­nje bu­čan. Ovo je na­ro­či­to bit­no na ma­njim vo­da­ma kao što su pla­nin­ski po­to­ci i ma­nje rje­či­ce, jer pa­strm­ka od­lič­no vi­di i osje­ća vi­bra­ci­je tla boč­nom li­ni­jom. Kre­ći­te se uvi­jek uz­vod­no, jer je pa­strm­ka okre­nu­ta ta­ko­đe uz­vod­no, ka to­ku vo­de. Na taj na­čin pri­ći­će­te ne­pri­mje­će­ni mno­go bli­že ri­bi. Kad­god mo­že­te ko­ri­sti­te pri­rod­ne za­klo­ne kao što su sti­je­ne, šum­sko dr­ve­će, pri­o­bal­no ra­sti­nje i sl. Pre­ma si­tu­a­ci­ji ko­ri­sti­te raz­li­či­te teh­ni­ke i po­lo­ža­je, klek­ni­te ili ču­če­ni­te. Do­ba da­na ko­ji da­je naj­bo­lje re­zul­ta­te u va­ra­li­ča­re­nju pa­strm­ke je ju­tro (što ra­ni­je to bo­lje) i pred sa­mu noć (su­mrak). Me­đu­tim, sva­ka na­gla pro­mje­na vre­me­na uti­če na kva­li­tet ri­bo­lo­va i on ta­da po­sta­je lo­ši­ji.
Po­što se pri­li­kom va­ra­li­ča­re­nja pa­strm­ke ne­ri­jet­ko pu­no pje­ša­či, tre­ba re­du­ko­va­ti ne­po­treb­nu gar­de­ro­bu i opre­mu. Na mje­sti­ma gdje ste ulo­vi­li pa­strm­ku po­sli­je ne­kog od­re­đe­nog vre­me­na (ne­ka­da je to par da­na, a ne­ka­da du­že), po ne­kom ne­pi­sa­nom pra­vi­lu za­mje­ni­će je pa­strm­ka slič­ne ve­li­či­ne. Ako se, ipak de­si da ne­pa­žnjom ili ne­kim dru­gim slu­ča­jem uz­ne­mi­ri­te pa­strm­ku, ona se na tom mje­stu po pra­vi­lu ne­će ja­vlji­va­ti ne­ko­li­ko na­red­nih sa­ti. Sta­ni­šta na ko­ji­ma obi­ta­va pa­strm­ka raz­li­ku­ju se od do­ba go­di­ne i ve­li­či­ne vo­de na ko­joj lo­vi­mo. U pro­le­će je naj­če­šće uz iz­laz na­bu­ja­lih vi­ro­va ili u naj­du­bljem vi­ru, lje­ti su to po pra­vi­lu mje­sta sa pu­no ki­se­o­ni­ka kao što su: bli­zi­na pri­to­ka, ta­la­sa­sti dje­lo­vi ri­je­ka, pod­zem­ni iz­vo­ri i sl. dok su naj­e­sen to naj­če­šće ru­bo­vi ma­ti­ce gdje po­sto­je za­klo­ni. Ka­da je u pa­strm­ka u lo­vu to­kom lje­ti i je­se­ni se naj­če­šće kre­će uz sa­mu oba­lu u pli­ća­ci­ma.
Pri­li­kom va­ra­li­ča­re­nja pa­strm­ke ko­ri­sti­mo naj­če­šće „lep­ti­re” i ka­ši­ka­ste va­ra­li­ce. Za­ba­cu­je­mo va­ra­li­com na sa­mo mje­sto na ko­jem pret­po­sta­vlja­mo da je ri­ba, sa­če­ka­mo par tre­nu­ta­ka da va­ra­li­ca po­to­ne, a on­da na­glim tr­za­jem po­ku­ša­mo is­pro­vo­ci­ra­ti ri­bu, a za­tim ako ne­ma udar­ca što la­ga­ni­je po­vla­či­mo va­ra­li­cu (osim u pli­ća­ci­ma) da osje­ti­mo bla­gu vi­bra­ci­ju ako se ra­di o lep­ti­ru, od­no­sno „le­lu­ja­nje”, ako su u pi­ta­nju ka­ši­ka­ste va­ra­li­ce ko­je ko­ri­sti­mo za du­blje, ja­ke ma­ti­ce i vi­ro­ve, gdje lep­tir ne mo­že da do­ba­ci.
Ka­da go­vo­ri­mo o va­ra­li­ča­re­nju (na pa­strm­ku) po­treb­no je zna­ti da za uspje­šan ri­bo­lov u ve­li­koj mje­ri ako ne i pre­sud­no uti­ču i at­mos­fer­ski uslo­vi – vo­do­staj, oblač­nost, va­zdu­šni pri­ti­sak...
Naj­bo­lje re­zul­ta­te u va­ra­li­ča­re­nju pa­strm­ke po­sti­že­mo uju­tro (što ra­ni­je to bo­lje) i pred sa­mu noć (su­mrak). Me­đu­tim, sva­ka na­gla pro­mje­na vre­me­na uti­če na kva­li­tet ri­bo­lo­va i on ta­da po­sta­je lo­ši­ji. Ako bi mo­gli odvo­ji­ti mo­men­te ka­da se po­sti­žu naj­bo­lji re­zul­ta­ti, to su si­tu­a­ci­je u pr­vim sa­ti­ma po­ra­sta ni­voa vo­da, ka­da je on još ne­zna­tan, jer enorm­no po­ve­ća­nje vo­de (po­put snje­ža­ni­ce ili obil­nih ki­ša ko­je za­mu­ću­ju vo­du pri­to­ka i dr). ni­je do­bro za bi­lo ka­kav ri­bo­lov.
Ana­log­no, sta­bi­lan vo­do­staj zna da bu­de iz­u­zet­no do­bar za sve teh­ni­ke, pa i va­ra­li­ča­re­nje i ta­da se če­sto po­sti­žu naj­bo­lji re­zul­ta­ti u ri­bo­lo­vu.S.B.Mu­ri­no


Pr­vo ba­ca­nje do­no­si uda­rac

Naj­bo­lji štap za va­ra­li­ča­re­nje pa­strm­ke je stan­dard­ne du­ži­ne oko dva me­tra. Ma­ši­ni­ca što la­ga­ni­ja sa do­brom koč­ni­com i sa što kva­li­tet­ni­jim naj­lo­nom de­blji­ne 0,30 do 0,20 mm (u za­vi­sno­sti od vo­de). Iz­bor va­ra­li­ca za­vi­si od vo­de i te­re­na na ko­me mi­sli­mo da lo­vi­mo. Ov­dje se tre­ba dr­ža­ti na­če­la da pr­vo ba­ca­nje obič­no do­ni­si uda­rac, pa pra­vi­lan i pra­vo­vre­men iz­bor va­ra­li­ce zna da bu­de pre­su­dan za kva­li­te­tan ri­bo­lov. U za­vi­sno­sti od bo­je vo­de ko­ri­sti­mo raz­li­či­te ni­jan­se va­ra­li­ca. Ako je vo­da si­je­ra on­da bo­lje re­zul­ta­te po­sti­že­mo sa svi­je­tli­jim va­ra­li­ca­ma, a tam­ni­je va­ra­li­ce su mno­go uspje­šni­je za bi­stru vo­du.